Onlangs bezocht in de tentoonstelling “GLAS. Voertuig van vooruitgang”.
Wonderlijk genoeg wordt geen poging gedaan die ene eigenschap van glas in
relatie met vooruitgang te duiden: zijn onzichtbaarheid. Hoewel het mooi is dat
enkele glazen dieren uit de werkplaats van Leopold Blaschka worden getoond stelt
de tentoonstelling zelf de vraag aan deze objecten wat ze met vooruitgang te maken
kunnen hebben. Het belang van aanschouwelijk materiaal in het onderwijs werd al
door Jan Amos Comenius in de 17e eeuw onderkend. Drukpers en gipsafgietsels
hebben daarbij de vooruitgang in he tonderwijs veel meer beïnvloed dan kleinschalige productie uit
het atelier van Leopold.
Verder is plaats ingeruimd voor glaskunst wat
opmerkelijk is. Glaskunst is op zich geen vooruitgang, maar kan visies op
vooruitgang uitbeelden. De tentoonstellingsmaker overtroeft hier de verhalenverteller.
De titel van de tentoonstelling maakte nieuwsgierig naar de keuze van onderwerpen.
Want een breed spectrum van thema’s had geput kunnen worden uit The Glass
Bathyscaphe : How Glass Changed The World door Macfarlane & Martin. De keuze
in deze tentoonstelling is echter nogal eclectisch. Toch zijn er in Rotterdam echt mooie dingen te zien.
Recently I visited the exhibition " GLAS. Voertuig van vooruitgang” [GLASS. Vehicle of
progress]. Strange as it may seem, no attempt is made to designate that one
property of glass related to progress: its invisibility. While it is nice that
some glass animals from the workshop of Leopold Blaschka were shown, the exhibition itself questions how these
objects relate to progress. The importance of visual materials in education was
already recognized by Jan Amos Comenius in the 17th century. Print and plaster
casts have influenced progress in education much more than the small-scale production coming from Leopolds workshop.
Furthermore, glass art was
emphasized which is remarkable. Glass art is not in itself progressive, yet it can depict concepts of
progress. Here, the exhibition maker overtrumps the storyteller. The title of
the exhibition made me curious about the choice of topics. This, because a broad
range of topics could be drawn from The Glass Bathyscaphe: How Glass Changed
The World by Macfarlane and Martin (2002). However, the choice in this exhibition is rather eclectic. Yet there are really beautiful things to see in Rotterdam.
Alan Macfarlane & Gerry Martin / The Glass Bathyscaphe : How Glass Changed The World. London : Profile Books, 2002